همه ما شنیدن صدای ناگهانی و بلندی را تجربه کرده‌ایم که باعث می‌شود توجهمان را جلب کند. این مورد برای اکثر افراد هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد. برای کسانی که حساسیت شنوایی دارند، این می تواند یک اتفاق روزمره باشد.
صداهای رایج مانند مخلوط کن ها، ماشین لباسشویی یا صدای ترافیک می تواند برای کسانی که به صداها حساس هستند، طاقت فرسا و حتی دردناک به نظر برسد. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان این عارضه را دارید، می توانید اقداماتی را برای به حداقل رساندن تأثیر آن انجام دهید.
حساسیت شنوایی در کودکان و بزرگسالان چیست؟
حساسیت شنوایی، که گاهی اوقات هیپراکوزیس نامیده می شود، از هر ۵۰۰۰۰ نفر یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد – در ایالات متحده، هزاران نفر با این مشکل تشخیص داده شده اند. دیگران ممکن است با آن مبارزه کنند و متوجه آن نشوند.
علت حساسیت شنوایی در هر مورد متفاوت است. برخی از افراد از بدو تولد به صداها حساس هستند. این معمولاً در سنین پیش دبستانی یا مهدکودک کاملاً آشکار می شود. سایر افراد با افزایش سن، شاید به دلیل قرار گرفتن مداوم در معرض صداهای بلند یا یک وضعیت شنوایی مرتبط مانند وزوز گوش، دچار هیپراکوزیس می شوند.
با حساسیت شنوایی، همه صداها بلند هستند. صداهای جهان با یکدیگر رقابت می کنند و باعث ایجاد مجموعه ای خسته کننده از چندین صدا در یک زمان می شود. این امر باعث می شود افراد مبتلا به حساسیت مفرط به صدا در تشخیص مکالمات فردی، تمرکز بر روی کارها و تکرار صداهایی که می شنوند دشوار باشد.
علائم رایج در افراد دارای حساسیت شنوایی
مانند بسیاری از شرایط، حساسیت شنوایی در هر فردی به طور متفاوتی خود را نشان می دهد. در زیر برخی از رایج ترین علائمی که ممکن است به حساسیت بیش از حد به صداها اشاره داشته باشد آورده شده است:
به سرعت غرق شدن: کودکان و نوجوانان ممکن است تمایل به طغیان عاطفی داشته باشند، به خصوص زمانی که در محیط های پر سر و صدا قرار می گیرند.
کناره گیری اجتماعی: بسیاری از افراد دارای حساسیت شنوایی از موقعیت ها کناره گیری می کنند تا با سر و صدای شدید مواجه نشوند.
افسردگی و نوسانات خلقی: حساسیت شنوایی می تواند منزوی باشد، که باعث می شود بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری احساس افسردگی و اضطراب کنند.
مشکل در صحبت کردن: اگر همه چیز بلند یا ساکن به نظر برسد، تشخیص صداهای فردی در کلمات می تواند دشوار باشد. تاخیر در گفتار یا تلفظ ضعیف در کودکان و بزرگسالان می تواند نشانگر حساسیت شنوایی باشد.
هر گونه تغییر یا نگرانی در مورد شنوایی شما یا یکی از اعضای خانواده باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان گذاشته شود، بنابراین می توانید اقدامات بعدی را تعیین کنید.
نمونه هایی از درمان های حساسیت شنوایی
کاهش حساسیت شنوایی می تواند با گذشت زمان و صبر اتفاق بیفتد. چند راه برای کاهش اثرات حساسیت شنوایی عبارتند از:
قرار دادن فرد در معرض صداها کمی در یک زمان. این به حساسیت زدایی فرد کمک می کند و به او کمک می کند تا روی یک صدا بر سر صدا دیگر تمرکز کند.
نصب مواد عایق صدا در اتاق ها. مواد عایق صدا مانند عایق‌ها، موانع و درخواست‌ها صدا را ضعیف می‌کنند و محیط آرام‌بخشی را برای افرادی که به سر و صدا حساس هستند ایجاد می‌کنند.
پوشیدن دستگاهی که صدای ساکن سفید را به داخل گوش می فرستد. استاتیک صداهای دیگر را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود کمتر احساس درد کنند.
مهم نیست که چه نوع درمانی را برای خود یا کسی که به او اهمیت می دهید، می توانید مطمئن باشید که یک راه حل عملی برای این موضوع وجود دارد.
